Tańce w kręgu

Tańce w kręgu

Tańce greckie

Tańce greckie stały się znane na całym świecie dzięki takim filmom jak „Nigdy w niedzielę” czy „Grek Zorba”.

Taniec kiedyś


Taniec odgrywał w życiu Greków ważną rolę. Już w starożytnej Grecji cieszył się on dużym szacunkiem. Platon powiedział: „Śpiewać i tańczyć to być dobrze wykształconym”.
Wyrażał tym wiarę i przekonanie w zalety tańca. W czasach bizantyjskich, pomimo opozycji kościoła, ludzie tańczyli na zabawach czy publicznym festynach. Podczas tureckiej okupacji, która trwała prawie 400 lat, taniec w szczególny sposób podkreślał przynależność etniczną i kulturę grecką.
Powstało wtedy wiele tańców, które przetrwały do dnia dzisiejszego, zainspirowane heroizmem walczących i pragnieniem wolności.



Taniec dziś

W Grecji tańce ludowe są od wieków nierozerwalną częścią życia codziennego. Przekazując je z pokolenia na pokolenie, Grecy podkreślają swoje dziedzictwo oraz wyrażają szacunek dla historii i kultury. Tańce wyrażają tożsamość Greków, z jednej strony w pojęciu ogólnonarodowym, a z drugiej w pojęciu lokalnym, gdyż w każdym regionie tańczy się charakterystyczne dla danego miejsca tańce podkreślając swoją wyjątkowość ubiorem.
Tańcząc ludzie odczuwają radość i mają poczucie bycia razem. Tańce są nieodłącznym elementem zabaw ludowych, rodzinnych uroczystości, świąt narodowych i kościelnych (Panigiri). Tańczy się np. z okazji imienin, wesel, chrzcin, Świąt Wielkanocnych i Nowego Roku, podczas imprez na zakończenie winobrania. Również w dniu powszednim można w greckich tawernach posłuchać muzyki na żywo i potańczyć. Każda okazja jest dobra, by uzewnętrznić swe emocje - zarówno umiłowanie świata i szczęście, jak i nostalgię i ból.

Policzono, że tradycyjnych tańców greckich jest ponad 4 000!

Wideo z Panigiri Mani 2010. Na filmie można obejrzeć dwa tańce: taniec Koutsos (taniec myśliwego) i taniec Hassapia (taniec wojenny, który prawdopodobnie sięga czasów Aleksandra Wielkiego). Proszę popatrzeć, jak bawią się Grecy!